1968

ŞEHRİN KALBİ

Nur yolunu tıkıyor yüzbir katlı gökdelen.

Bir küçük iğne yok mu, şehrin kalbini delen?

(1968)

 

SAAT KAÇ?

Bir yürek, bir yürek, kuruda, tık tık...

Korkarım, saat kaç diye bakamam.

Son vapur kalkarken atlayamadık,

Kapılar kapandı, vâdeler tamam.

Ne oldu, ne bitti, anlayamadık;

Zamandaymış meğer zorlanmaz mantık.

O, her yaratığı yiyen yaratık,

Bense öz beynini dişleyen yamyam.

(1968)

 

HAYAT

Rüzgârdan açılsa kapım, bir ânda,

Kara haber gelmiş gibi ürkerim.

Sanki gemilerim battı ummanda,

Paramparça oldu gökte ülkerim.

Ne acı, kaybetmek için sahiplik!

Ölümlüyü sevmek, ne korkulu iş!..

Hayat mı, püf desen kopacak iplik,

Çıkmaz sokaklarda varılmaz gidiş.

(1968)